بیماران مبتلا به دیابت (مرض قند) مجبورند سطح قند خون خود را با استفاده از دستگاهی به نام گلوکومتر اندازه بگیرند، چیزی که این دستگاه برای تعیین سطح قند به آن نیاز دارد، یک قطره از خون بیمار است، برای هربار تامین این قطره خون، فرد ناچار است با نشتر انگشتان خود را سوراخ کند، این مساله خودبخود دردناک است و وقتی دردناکتر میشود که باید هر روز چندین مرتبه و برای ماهها یا سالها تکرار شود.
با چنین اوصافی طبیعی است که بعضی وقتها بیمار هوس کند با پشت گوش انداختن چند تا از تست ها، کمی از آزارشان خلاص شود.
درباره
فناوری ,
یکی از دردسرهای همیشگی بیماران دیابتیک، تزرق به موقع و به اندازه انسولین است. چرا که تزریق ناکافی یا دیر هنگام آن باعث افزایش میزان قند خون می شود و تزریق زیاد هم ممکن است افت قند و عواقب وخیم آن را در پی داشته باشد. شاید بیماران دیابتی بارها آرزو کرده اند که ای کاش سیستم خودکاری برای تزریق به موقع و به اندازه انسولین پیدا می شد، دقیق مانند همان کاری که بدن در افراد سالم، بطور اتوماتیک انجام می دهد. 
تست بزاقی قند خون، روشی نوین از ایران برای بیماران دیابتی